Albüm ismiyle ve görsel tasarımı ile doğrudan Metallica albümünü kopyalayan, Hatebreed grubunun vokalisti Jamey Jasta’nın 4. solo albümü “...and Jasta for All”. Thrash metal için bir tribute album olarak hayata geçen bu proje, bazı thrash metal efsanelerini de konuk olarak barındırıyor.
Bu sene hardcore türünün öncü grubu Hatebreed ile 30. yıl turnesini yapan frontman Jamey Jasta, hardcore ve metal aleminin en üretken ve çalışkan insanlarından birisi. Danny Diablo ile birlikte rap metal yaptığı Icepick, Crowbar’dan Kirk Windstein ile birlikte sludge metal yaptığı Kingdom of Sorrow, solo albümleri, konuk vokal olduğu birçok grubun albümleri (Lamb of God, FFDP, Benighted, Body Count, Lionheart, Angelus Apatrida, Kublai Khan TX…) metal dünyasının ünlü isimlerini konuk ettiği The Jasta Show podcasti, bir dönem MTV Headbanger’s Ball sunuculuğu, kendi plak şirketi Stillborn Records ve Perseverance Media Group, kıyafet markası Hatewear, satış kanalı Martyrstore, birkaç yıl önce Hatebreed ile birlikte üretilen Breedbrew, makarna markası Jasta Pasta (şaka değil gerçekten makarna üretip sattı) ve daha aklıma gelmeyen veya bilgim olmayan diğer girişimler…
Hatebreed 2008 yılında bir cover albümü yayınlamıştı, bu albüm haliyle aynı zamanda tribute amacıyla gerçekleştirildi. Jasta bu solo albüm projesinden podcastinde bahsetmeye başladığı dönemler yine bir cover albümü olacağını söylemişti diye hatırlıyorum, ya kendisi karar değiştirdi ya da hafızam beni yanıltıyor. Sonuç olarak tamamen yeni ve orijinal şarkılar ile çıktı. Albümün doğrudan Metallica - …And Justice For All ismi ve kapağından alıntı olmasının sebebine dair kesin bir bilgiye ulaşamadım fakat Jasta’nın alkol problemleri yaşadığı dönem, kendisinin “sober” yani ayık yaşamaya dönmesine yardımcı olan James Hetfield gerçeği var. Yaklaşık 15 senedir “karanlık nehir” olarak bahsettiği alkolden tamamen uzak durmasını Papa Het’in desteği ve aynı yolda kararlı yürüyüşüne borçlu. Sadece bu yüzden alınmış bir karar olabilir mi bilmiyorum belki de thrash metal tarihindeki yerinden ötürü bu seçime gitmiştir.
Jasta’nın yine DIY olarak, hatta “fan-funded” olarak ortaya koyduğu albümün tamamlanıp yayınlanması aslında biraz uzun sürdü. Yaklaşık 4 senelik bir yapım ve kayıt aşaması oldu. İlk ve tek single Assimilation Agenda 2023 Mayıs ayında çıkmışken albümün kendisi 2024 Mayıs ayında yani yaklaşık 1 sene sonra çıktı. Önceki solo albümlerine olduğu gibi yine gitarda Charlie Bellmore, davullarda Nick Bellmore eşlik ediyor. Çok gereksiz bir not olarak da eklemek isterim ki bu albümü album cd + tshirt bundle olarak martyrstore üzerinden satın aldım, ilginç şekilde aldığım ilk metal albümü oldu fakat 2024’de CD almak pek mantıklı değilmiş zira kullandığım hiçbir bilgisayarın CD Rom girişi yoktu :)
İlk şarkı They See Us as Prey, gitarist Nick Petrino’yu konuk ediyor. Metallica tarzı uzun bir introdan sonra tempo yükselip thrash metal bölgesine ilk adımı atıyoruz. Şarkı yapısı olarak old school thrash metale hiç de uzak değil. Tatlı gitar soloları da ihtiva ediyor. İki gitar kullanımı şarkıya dinamik bir hava katmış, bu havayı diğer şarkılarda bulmak zor açıkçası. Ben sadece intronun 1 dakika kadar sürmesinin stratejik olarak doğru bir karar olup olmadığından emin değilim. Albüme bamagüme giriş yapmış olsaydık belki daha ani bir beğeni unsuru sağlanabilirdi.
Armor Your Mind, tam olarak bu bamagüme girme işini çözmüş, 0-0-0-0’lı bir riff ile karşılıyor bizleri. Davullar, riffler, sololar, yine tatlı bir klasik thrash parçası olmuş. Önceki albümlerinde de başvurduğu bir tarz olan, nakaratta “gang vokal”e yine başvurmuş. Bir grup insanın tek ses olup nakaratta tek bir cümle söylemesi benim de alıştığım ve git gide daha çok sevdiğim bir olay haline geldi. Albümdeki favorilerim arasında ilk 3’e girmektedir, tavsiye edilir.
Create The Now, Testament grubunun vokalisti ve frontmani Chuck Billy’i konuk ediyor. Sound olarak Testament tarzına yaklaşmış parça, nakaratta Chuck Billy’nin ağır tonlarıyla bizi sakinleştiren anlar sunuyor. Şarkıya pek de bir enerji patlaması olarak yaklaşamıyoruz ne yazık ki. Kapanışa doğru da hardcore tarzı breakdown ile bu parçaya veda ediyoruz.
R.M.P.C, Anthrax grubunun gitaristi Scott Ian’ı konuk ediyor. Doğrudan verse’e giriş ile başlıyoruz ve mevzuya dahil oluyoruz. Anthrax’ın tarzına yakın diyemem, ağır bir ton ve bass gitarın öne çıktığını gözlemliyoruz. Şarkı isminin açılımına dair bir bilgiye ulaşamadım, chatgpt’ye sorduğumda “Rising Metal Punk Crossover” olduğunu söylüyor, tabi bu yapayanlış bir bilgi de olabilir. Sizin bir tahmininiz varsa oturalım tartışalım :)
Albümden ikinci favorim, Suicidality. Bu şarkıda da Machine Head grubunun gitaristi Phil Demmel konuk olmuş. Groovylik öğesi daha belirgin. Groovylik öğesi nedir derseniz de yalan olmasın asla ve kat’a açıklayamam ama var bu öğeden. Ayrıca video klip de yayınlandı, göz atınız.
Şahsi favorim, Assimilation Agenda. Thrash metal efsanesi, The Big 4’a dahil edilmese de Big 5’ın son ismi olan Exodus grubunun vokalisti Steve “Zetro” Souza konuk vokal olarak dahil olmuş. Genelde thrash metalin modern sounda sahip olan, hatta eğlenceli öğeler barındıran tarafını daha çok seviyorum ama bu bangır gümbür ve ana riff’de 0-0-0-0-0-0 olarak ilerlemeyen, yine kısmen groovy diyebileceğim tatlış bir riff bizleri karşılıyor ve ilk vokalde Zetro’nun sesini duyuyoruz. Exodus’un özellikle eski kayıtlarında bana rahatsızlık veren bir ses rengi var fakat bu şarkıda o kadar da kulağımı tırmalamayan bir vokali var, riff üzerinde akmış diyebilirim. Zetro & Jasta arasında gidip gelen verse ve nakarat vokalleri şarkı boyunca dinamizm sağlıyor. Bir o kadar da tatlış bir gitar solosu var, solo sonrası nakarat bittiğinde ise bir breakdown karşılıyor bizi fakat Hatebreed tarzı bir breakdown değil, yine thrash tarzı bir breakdown.
Albümün geri kalan parçalarında konuk sanatçı bulunmuyor. Ring of Truth, Terminal Lucidity, No Dream Is Free, The Phoenix Way. Tarihin en iyi thrash metal şarkıları olmak gibi dertleri olmayan fakat bu tarzı seven herkesin beğenebileceği parçalar. Bu son dörtlü içinde Terminal Lucidity albümdeki favorilerimden birisi.
Albümün her haliyle anlaşılacağı gibi bir thrash metale saygı albümü. Jasta’nın vokal yapısı ve müzik geçmişini de görüyoruz elbette, hardcore şarkıları anımsatan minik dokunuşlar, bazı breakdownlar yok değil. Saygıdeğer Jasta’nın “All rippers, no skippers” notuyla önümüze sunduğu, yani tamamı mükemmel, dinlemeden geçilecek hiçbir parça olmadığı albümü dinlemek için;
Commentaires